Przyczyny i objawy depresji

Depresja to choroba, na którą według statystyk cierpi co dziesiąty Polak. Nie ma znaczenia wiek, bo mogą na nią zachorować nawet ci najmłodsi, najstarsi, osoby w średnim wieku, na depresję możemy zachorować na każdym etapie swojego życia.
Wobec depresji jesteśmy wszyscy równi, niezależnie od ilości pieniędzy, czy też środowiska w jakim żyjemy.

Osoby chorej na depresję nie cieszy praktycznie nic, nie czerpie ona żadnej radości z życia. Codzienne czynności wydają się być nudne, i błahe. Taka osoba nie ma ochoty z nikim rozmawiać, czuje się beznadziejnie w swojej sytuacji, która według osoby chorej jest sytuacją bez wyjścia.

Z objawów cielesnych mogą wystąpić zaburzenia snu, apetytu, bóle brzucha, bóle głowy, drżenie rąk i ogólny brak energii.

Depresji nie można mylić ze zwykłym smutkiem, który jest dla nas naturalny. Różnica między depresją, a smutkiem jest taka, że depresja trwa o wiele dłużej, jest bardziej bolesna i uniemożliwia takiej osobie normalne funkcjonowanie.

Depresję często poprzedzają negatywne doświadczenia życiowe. Strata czegoś, lub kogoś, rozwód, czy zwolnienie z pracy. Zazwyczaj takie wydarzenia zmieniają nasze życie o 180 stopni.
Im bardziej nam na czymś zależy, tym większy odczuwamy ból po stracie.

Osoby chorujące na depresję uważają, że nikt nie jest w stanie im pomóc, przez co czują się samotne ze swoim problemem.

Przyczynami depresji, mogą być także uzależnienia od różnego rodzaju używek.

Ludzie często się dziwią, że ktoś po prostu nie ma siły wstać z łóżka, i chodzi tak często przygnębiony. Często chcąc pomóc takiej osobie, możemy tylko zaszkodzić, wypowiadając w jej stronę nieodpowiednie słowa.

Nie porównujmy sytuacji osoby chorej, do życia innych ludzi. Takie porównania tylko pogłębiają poczucie winy. Mówienie, że czas leczy rany również na nic się tu nie zda, takimi słowami możemy tylko pogorszyć sytuację.

Najlepsze co możemy zrobić dla takiej osoby, to ją wysłuchać. Nie oceniać, nie krytykować, tylko słuchać. Uświadommy osobie chorej, że nie zostanie z tym wszystkim sama. Dobrze jest także skłonić ją do wizyty u psychiatry. My możemy tylko wspierać i być przy tej osobie w jej najgorszych chwilach.